Historia

Featured - slides

Historia

Klekotki to dawna osada młyńska. Przez cały okres istnienia tworzyła się niezwykła historia Klekotek, którą przedstawiamy Państwu poniżej.

KIEDYŚ MŁYN DZISIAJ UROKLIWE MIEJSCE DO WYPOCZYNKU ZE WSPANIAŁYM SENTO SPA

NOWE ŻYCIE OSADY MŁYŃSKIEJ

Klekotki Spa & Resort oferują 44 przestronne pokoje 1- i 2-osobowe, w tym 8 apartamentów o zróżnicowanej powierzchni oraz 3 domki. Urządzone w stylu skandynawskim i japońskim. W każdym z nich są dwie sypialnie, otwarty salon, prywatna łazienka i taras. 

Content Blocks

Historia Klekotek i pierwsze wzmianki o młynie z 1539 r.

Klekotki – to średniowieczna osada młyńska, z którą od zarania dziejów związany był młyn wodny. Niegdyś osady młyńskie stanowiły jedną z form osadnictwa, a w  dawnych czasach młynarze cieszyli się szacunkiem i znaczną wolnością.

Pierwsze wzmianki o młynie pojawiły  się w 1539 roku, kiedy został on wybudowany przez zamożnego Rudolfa Ecka von Reppichau. Źródła podają, iż w 1560 roku majątek jego liczył 1600 arów. Mówią one również o bogactwie stawu przylegającego do młyna, obfitości ryb oraz czystości wody, wokół której skupiało się życie towarzyskie okolicznych mieszkańców.

Do 1945 r. Klekotki nosiły nazwę Rudolfs-Mühle, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „Młyn Rudolfa”. Krótko po wojnie zmieniono nazwę na „Młyn na sadzawce”, prawdopodobnie od znajdujących się tutaj stawów młyńskich.

Przebudowa młyna za czasów rodu von Dohna

Historia Klekotek jest ściśle związana z dobrami rycerskimi w sąsiednim Markowie (Reichertswalde), które od roku 1591 do 1945 r. należały do arystokratycznego rodu von  Dohna. Z biegiem czasu wokół młyna powstawały zabudowania gospodarcze, spichlerze oraz domy dla jego pracowników.

W 1619 r. powstała konstrukcja szachulcowa, o czym informuje kamienna data na elewacji północnej: Anno 1619. Nieco później, po naprawach i remontach w 1851 r. pozostawiona została druga kamienna tablica na tym samym murze z napisem: renoviert 1851 H.P. Zamieszczone inicjały wskazują na ówczesnego dzierżawcę młyna, zapewne kogoś z rodziny Patschke. Natomiast chorągiewka wiatrowa na tym budynku nosi datę 1817, co jest również pewną wskazówką w kwestii prowadzonych prac modernizacyjnych. Renowacji Młyna dokonano w 1857 roku.

Klekotki w oczach historyka 

W taki „sielankowy” sposób opisywał Klekotki na początku XX w. znany sędzia i historyk z Młynar – Georg Conrad.

„Przy drodze z Godkowa poprzez Skowrony w kierunku Morąga, ozdobionej dwoma szpalerami starych brzóz, w pięknej, zalesionej dolinie, leży młyn Klekotki. Odwiedzających młyn wita niespotykana gdzie indziej cisza, która wspólnie z szemrzącą Wąską i szumem pobliskich lasów, tworzy niepowtarzalny klimat tego urokliwego miejsca. W otulinie rzeczki, stromo do jej nurtu, schodzą zalesione zbocza, a wiekowe buki z ciężkimi konarami przeglądają się w lustrze wody i zwłaszcza jesienią można podziwiać ich nieopisanie piękną kolorystykę. Poziom wody w dwóch dużych stawach młyńskich reguluje śluza. Stawem młyńskim opiekuje się rybak z Zimnoch, który dba o właściwe jego zarybianie, toteż są tutaj karpie, szczupaki, sandacze i węgorze. Latem staw jest ulubionym miejscem odpoczynku, zarówno młodych jak i starszych mieszkańców okolicy. Woda ze Stawu Młyńskiego napędza turbinę młyna zbożowego, który znajduje się za wysoką groblą. W zabudowaniach młyńskich mieszkają mistrz młynarski i pomocnik leśniczego z rodzinami”.

Dzierżawa młyna i bohater wojen napoleońskich

W historii Klekotek warto wspomnieć rok 1750, w którym to przybyła z Turyngii do Prus Wschodnich rodzina Patschke, rozpoczynając długi okres dzierżawienia młyna. Z rodziną Patschke wiąże się ciekawy epizod.

Otóż jeden z gospodarzy młyna, Friedrich Patschke urodzony w 1794 r. w Klekotkach, walczył pod wodzą generała Johanna York von Wartenburg przeciwko Napoleonowi w latach 1813-1815, jako huzar wschodniopruskiego regimentu kawalerii. Pastor z sąsiednich Skowron, Christian Leopold Stuber, odnotował, że po jednej z największych bitew napoleońskich na ziemiach polskich (bitwie pod Lidzbarkiem Warmińskim 10.06.1807) do Klekotek przybył na rekonwalescencję ranny oficer francuski, a młyn w tym czasie pracował na potrzeby armii francuskiej kwaterującej w całej okolicy. Friderich Patschke zmarł w 1848 r. w Klekotkach jako „mistrz młynarski”.

Wybudowanie śluzy, dostawa energii i powódź

W 1905 r. rzeka Wąska została spiętrzona poprzez wybudowanie śluzy między Doliną (Weeskenthal) a Klekotkami. Dzięki tej inwestycji dokonano regulacji stanu wody w Stawie Młyńskim, a młyn w Klekotkach uniezależnił się od wód jeziora Zimnochy. Wkrótce w budynku młyna zainstalowano turbinę wodną, która zapewniała niezbędną energię do urządzeń młyńskich.

Początkowo nadwyżkę prądu przesyłano napowietrzną linią do odległego o 3 kilometry majątku w Markowie, a później także do tartaku oraz niektórych budynków w Stróżynie, Złotej, Zimnochach, Dolinie i Borzynowie.W czasie wiosennych roztopów, gdy nadmiar wody powodował intensywną pracę turbiny, nadwyżki energii przekazywano do oberlandzkiej sieci energetycznej. 

Podczas wojny (w r. 1942 lub 1943) pod naporem wody śluza pękła, co spowodowało dużą powódź w okolicy, a pływające po łąkach ryby zbierali okoliczni mieszkańcy. Wkrótce śluza została naprawiona i z reguły zamykano ją w sobotę, a otwierano wczesnym rankiem w poniedziałek.

II Wojna Światowa i ruiny w Klekotkach

Do 1945 r. majątek młyński w Klekotkach obejmował pięć zabudowań, m.in. Dom Młynarza połączony ze starszym budynkiem produkcyjnym młyna oraz wolnostojącą oborę. Mieszkało tu siedemnaście osób.

23 czerwca 1945 armia radziecka napadła na wieś i złupiła posiadłość a mieszkańców przesiedliła do pobliskich Skowron. Na szczęście zabudowania młyńskie w trakcie wojny nie zostały zniszczone.

Po wojnie  było wielu gospodarzy młyna, ale warto wspomnieć Iwaszkiewicza, który przybył wraz z żoną i córką do Klekotek znad Buga. Każdy mógł liczyć na jego pomoc, był duszą towarzystwa, grał na akordeonie i integrował przybywających tu z różnych stron osadników, także z Akcji „Wisła”. Iwaszkiewicz szybko uruchomił młyn, w którym wprawdzie nie mielono zboża na mąkę, ale śrutę dla zwierząt.

Wprowadził wiele udogodnień dla mieszkańców wsi, między innymi zagospodarował miejscową kuźnię na ogólnodostępną łaźnię (banię), cieszącą się powodzeniem u pierwszych osadników. Uruchomił również piłę napędzaną wodą z młyna.

Kolejni gospodarze doprowadzili zabytek do ruiny, budynek Stajni, Młyna oraz Domu Młynarza był częściowo rozebrany, piwnice do ¾ ich wysokości zalewała woda.

Próby odnowienia budynków

W latach 60. i 70. młyn stał opuszczony. Dopiero w okresie 1975 – 1979 r. został odbudowany przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej w Elblągu. Remont objął budynek młyna i Dom Młynarza oraz rekonstrukcję jazu z bystrzem, przepustów i zbiornika dawnego stawu młyńskiego. Rozpoczęto też remont budynku gospodarczego pod nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Elblągu. Jednak prace remontowe nie zostały ukończone, wykonano tylko nadbudowę murów obwodowych z gazobetonu i dokonano skomplikowanego podziału wnętrza za pomocą ścianek działowych z cegły dziurawki.

W pomieszczeniach, które udało się wyremontować zlokalizowano tzw. wojewodówkę – ośrodek szkoleniowy elbląskiego Urzędu Wojewódzkiego. Od 1990 r. zachowane obiekty młyna były wykorzystywane przez Urząd Miasta w Elblągu.

Gruntowny remont zabytku przez nowego właściciela

W 1995 r. Młyn Klekotki został zakupiony przez firmę TIRSPED z Warszawy, która przeprowadziła gruntowny remont i dokonała przebudowy, adaptując obiekt na cele wypoczynkowo – szkoleniowe. 

W trakcie remontu pomieszczeń starano się zachować wszystkie autentyczne elementy historycznego wystroju, jak np. XVIII-wieczne fragmenty drewnianego, malowanego w motywy kwiatowe stropu, XIX-wieczny ozdobny piec kaflowy, czy fragment maszyn dawnego młyna wodnego.

Obiekt został zaadaptowany zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi, jednocześnie spełniając wszystkie współczesne standardy hotelowe. Stare urządzenia młyńskie funkcjonują nadal - tyle że zamiast mąki, dostarczają energię.

3 powody aby wybrać Nasz Hotel

Wnętrza naszych pokoi zaskakują różnorodnością.

Budynki nawiązują architekturą do osady młyńskiej, a pokoje aranżowane są w stylu dalekowschodnim, kolonialnym, rustykalnym lub art deco.

Dla tych, którzy cenią sobie kontakt z naturą, stworzyliśmy coś wyjątkowego. Własna przestrzeń i niezwykle komfortowy wypoczynek w kameralnych domkach tuż przy lesie i jeziorze.

Nasze Sento SPA to obiekt otulony deskami oryginalnej, warmińskiej stodoły, która została zrekonstruowana i postawiona na skarpie obok budynków zabytkowego młyna i dworu.

Oferujemy zabiegi, które czerpią ze źródeł japońskiej tradycji - kąpieli ofuro, gorących źródeł onsen oraz naturalnych rytuałów pielęgnujących twarz i ciało.

Korzystamy z najwyższej jakości produktów i przetestowanych kosmetyków, a nasi terapeuci proponują zabiegi dopasowane do życzeń i potrzeb gości.

Czerpiemy z bogactwa mazurskiej natury, oferując naszym gościom pobyt w miejscu oddalonym od miejskiego zgiełku.

Sielska atmosfera pomaga odnaleźć spokój, wspiera regenerację i odpoczynek.

Klekotki to przyroda na wyciągnięcie ręki, sezonowe składniki, z których korzystamy w kuchni i niezakłócona niczym cisza.

Oferty